Ουσιαστικά και Επίθετα
Στην Εσπεράντο, οι καταλήξεις των λέξεων συνήθως δείχνουν τα μέρη του λόγου στα οποία ανήκουν. Όπως κάθε βασικό μέρος του λόγου έχει τη δική του χαρακτηριστική κατάληξη, έτσι και τα ουσιαστικά και τα επίθετα.
Andreas Zervas
1 min read


Ουσιαστικά
Τα ουσιαστικά (substantivoj) είναι λέξεις που δηλώνουν πράγματα: συγκεκριμένα αντικείμενα, αφηρημένες έννοιες, ανθρώπους, ζώα, φαινόμενα, πράξεις, ποιότητες, είδη, άτομα κ.ά.
Τελειώνουν πάντα σε -o. Δεν υπάρχει γραμματικό γένος.
Παραδείγματα:
amik-o = φίλος
amikino = φίλη
tablo = τραπέζι
forto = δύναμη
espero = ελπίδα
urbo = πόλη
homo = άνθρωπος
lernanto = μαθητής
lernantino = μαθήτρια
kat-o = γατί
hundo = σκυλί
leono = λιοντάρι
ĉevalo = άλογο
araneo = αράχνη
porko = γουρούνι
tigro = τίγρη
bovo = βόδι
elefanto = ελέφαντας
Κλίση των ουσιαστικών
Μετά την κατάληξη -o, μπορούμε να προσθέσουμε:
-j για πληθυντικό
-n για αιτιατική
ή και τα δύο, πάντα με τη σειρά -j πριν το -n
Χρήση ουσιαστικών σε προτάσεις
Τα ουσιαστικά, ή οι φράσεις που περιέχουν ουσιαστικά ως βασική λέξη, μπορεί να παίζουν διαφορετικούς ρόλους:
Υποκείμενο
→ La bona virino trankviligis sian soifon. (virino = υποκείμενο)Αντικείμενο
→ Mi vidas leonon. (leonon = αντικείμενο, αιτιατική)Επίκληση
→ Ludoviko, donu al mi panon. (Ludoviko = επίκληση)Προσδιορισμός τόπου
→ Sur la fenestro kuŝas krajono kaj plumo. (sur la fenestro = τοπικός προσδιορισμός)Συμπλήρωμα κατοχής
→ La dentoj de leono estas akraj. (de leono = γενική, ιδιοκτησία)Κατηγορούμενο
→ Mi estas muzikisto. (muzikisto = χαρακτηρισμός του mi)
Λέξεις που λειτουργούν ως ουσιαστικά
Ορισμένες λέξεις χωρίς -o, λειτουργούν συντακτικά ως ουσιαστικά:
Προσωπικές αντωνυμίες: mi, vi, li
Απλές Λέξεις Πίνακα (tabelvortoj) με -u, -o: iu, kio, tio, nenio
Ονόματα γραμμάτων: bo, ĉo, eno
Αριθμοί: unu, dek, cent, ..
Η λέξη ambaŭ (και οι δύο, αμφότεροι)
Επίσης, ποσοτικά επιρρήματα όπως multe, iom μπορούν να λειτουργούν ως ουσιαστικά.
Κύρια ονόματα
Πλήρως εξεσπεραντισμένα κύρια ονόματα τελειώνουν σε -o:
Anno, Petro, Teodoro, Mario
Μη εξεσπεραντισμένα ονόματα συνήθως δεν έχουν -o:
Anna, Peter, Theodore Roosevelt, Marie Curie, Deng Xiaoping
Σε τέτοια ονόματα συχνά παραλείπεται το -n της αιτιατικής, ακόμη κι όταν η συντακτική θέση το απαιτεί. (Περισσότερα στην ενότητα για το -n.)
Απόστροφος αντί για -o
Η κατάληξη -o μπορεί να παραληφθεί και να αντικατασταθεί με απόστροφο, αλλά όχι όταν ακολουθούν -j ή -n:
hund’ = hundo, saĝ’ = saĝo, am’ = amo, kur’ = kuro, Jokoham’ = Jokohamo
Ο τονισμός της λέξης δεν επηρεάζεται από την απόστροφο. Η λέξη τονίζεται σαν να υπήρχε η κατάληξη.
Επίθετα
Τα επίθετα (adjektivoj) εκφράζουν ιδιότητες, χαρακτηριστικά, σχέσεις, ιδιοκτησία κ.ά. Τα επίθετα λήγουν πάντα σε -a.
Παραδείγματα:
longa = με πολύ μήκος
ruĝa = κόκκινος (με την ιδιότητα του κόκκινου)
bona = καλός (με την ποιότητα του καλού)
inteligenta = έξυπνος
homa = σχετικός με ανθρώπους
malaperinta = που έχει ήδη εξαφανιστεί
Οι κτητικές αντωνυμίες (mia, via κ.ά.), οι τακτικοί αριθμοί (dua, tria κ.ά.) και οι μετοχές λειτουργούν σαν επίθετα.
Κλίση επιθέτων
Μετά το -a μπορούν να προστεθούν:
-j για πληθυντικό
-n για αιτιατική
ή και τα δύο, πάντα με τη σειρά -j πριν το -n
Χρήση επιθέτων
1. Περιγραφή ουσιαστικών
Επιθετικοί προσδιορισμοί:
Τοποθετούνται συνήθως πριν το ουσιαστικό, αλλά μπορούν να μπουν και μετά για λόγους έμφασης.
granda domo (ένα μεγάλο σπίτι)
la tago longa, la longa tago (η μέρα η μακριά, η μακριά μέρα)
fama Franca verkisto, fama verkisto Franca (ένας διάσημος Γάλλος συγγραφέας, ένας διάσημος συγγραφέας Γάλλος)
Lingvo Internacia (Γλώσσα διεθνής)
Κατηγορηματικοί προσδιορισμοί:
Περιγράφουν το υποκείμενο, ή αντικείμενο μέσω ρήματος (esti, iĝi, fariĝi, fari):
La domo estas granda. (Το σπίτι είναι μεγάλο)
Tiuj ĉi verkistoj iam iĝos famaj. (Αυτοί οι συγγραφείς κάποτε θα γίνουν διάσημοι)
Mi farbis mian domon blanka. (Βάφω το σπίτι μου -ώστε να γίνει- λευκό)
2. Περιγραφή άλλων λέξεων
Τα επίθετα μπορούν να περιγράψουν και άλλα λεξίδια που λειτουργούν σαν ουσιαστικά, για παράδειγμα αντωνυμίες:
Mi estas feliĉa. (Είμαι ευτυχισμένος)
Tiu estas mia. (Εκείνος-η-ο είναι δικός μου)
Tio estas bona. (Εκείνο είναι καλό)
Ili fariĝis koleraj. (Αυτοί θύμωσαν - έγιναν θυμωμένοι)
Ambaŭ ŝajnis dormantaj. (Και οι δύο φαινόντουσαν να κοιμούνται)
3. Ουσιαστικοποίηση επιθέτων
Όταν είναι φανερό από το πλαίσιο της πρότασης / συζήτησης ποιό ουσιαστικό εννοείται, τότε μπορούμε να το παραλείψουμε:
la plej belega [palaco] το πιο όμορφο [παλάτι]
alian [supon] άλλη [σούπα]
malmultaj [homoj] λίγα [άτομα]
saman [aferon] ίδιο [πράγμα]
la dua [horo] τη δεύτερη [ώρα]
la Francan [lingvon] τη γαλλική [γλώσσα] κ.ά.
Λέξεις που λειτουργούν σαν επίθετα
Κάποιες λέξεις χωρίς κατάληξη -a λειτουργούν σαν επίθετα:
Απλές Λέξεις Πίνακα (tabelvortoj) με -a, -u, -es: tia, iu, ies
ambaŭ
αριθμοί: unu, du, tri
Παραδείγματα:
Tiun straton mi neniam vidis antaŭe. Δεν έχω ξαναδεί ποτέ αυτόν τον δρόμο.
Mi korektis ambaŭ erarojn. Διόρθωσα και τα δύο λάθη.
Tie loĝas du Hungaroj kaj tri Kanadanoj. Δύο Ούγγροι και τρεις Καναδοί ζουν εκεί.
Βαθμοί Σύγκρισης
Οι βαθμοί σύγκρισης (komparacio) είναι δύο:
Συγκριτικός
Ο Συγκριτικός (komparativo) σχηματίζεται με τη χρήση των λέξεων pli και ol:
pli (πιο) → pli bela = πιο όμορφη, και η σύγκριση εκφράζεται με ol (από, παρά)
→ ŝi estas pli alta ol mi = είναι ψηλότερη από μένα.
Υπερθετικός
Ο υπερθετικός (superlativo) σχηματίζεται με τη χρήση των λέξεων plej και el:
plej (πιο πολύ, υπέρτατος βαθμός): → la plej bela = η πιο όμορφη
Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί το el (από):
→ ŝi estas la plej alta el ĉiuj = είναι η πιό ψηλή από όλους.