Οι 16 κανόνες της Εσπεράντο

Οι 16 βασικοί κανόνες της Εσπεράντο

Η γραμματική της Εσπεράντο περιγράφεται με μόλις 16 Κανόνες — χωρίς ανωμαλίες, εξαιρέσεις ή ιδιαίτερες ιδιομορφίες. Οι κανόνες αυτοί παρατίθενται στο Fundamento de Esperanto, το θεμελιώδες κείμενο που παρουσίασε ο Ζάμενχοφ το 1905, κατά το 1ο Παγκόσμιο Συνέδριο της γλώσσας.

Οι κανόνες συνοψίζονται ως εξής:

1. Υπάρχει ένα άρθρο, το la.

2. Τα ουσιαστικά λήγουν σε -o.

3. Τα επίθετα λήγουν σε -a.

4. Οι βασικοί αριθμοί είναι άκλιτοι.

5. Οι προσωπικές αντωνυμίες είναι mi, vi, li, ŝi, ĝi, ni, ili, si, oni.

6. Όλα τα ρήματα είναι απολύτως ομαλά.

7. Τα επιρρήματα παίρνουν την κατάληξη -e.

8. Όλες οι προθέσεις συντάσσονται με ονομαστική. (*13)

9. Κάθε λέξη προφέρεται όπως γράφεται και γράφεται όπως προφέρεται.

10. Ο τόνος πέφτει πάντα στην παραλήγουσα (εκτός αν η λέξη είναι μονοσύλλαβη ή υπάρχει έκθλιψη).

11. Στις σύνθετες λέξεις, η κύρια ρίζα τοποθετείται στο τέλος.

12. Η άρνηση εκφράζεται με μία μόνο λέξη: ne. Αν υπάρχει άλλη αρνητική λέξη (π.χ. neniu, neniam), το ne παραλείπεται.

13. Η κίνηση προς κάτι εκφράζεται (και) με αιτιατική πτώση, κατάληξη -n.

14. Οι προθέσεις έχουν μονοσήμαντη χρήση – η κάθε μία έχει μία, σταθερή σημασία.

15. Οι διεθνείς λέξεις προσαρμόζονται στην ορθογραφία και μορφολογία της Εσπεράντο.

16. Στην ποίηση, το τελικό -o των ουσιαστικών και το -a του άρθρου μπορούν να αποβάλλονται (elizio).

Αν πατήσεις σε οποιονδήποτε από τους παραπάνω κανόνες θα σε οδηγήσει σε μια σελίδα με περισσότερες λεπτομέρειες και παραδείγματα για το συγκεκριμένο θέμα. Επίσης μπορείς να δεις επιπλέον και τα παρακάτω θέματα

1. Ρίζες

2. Προσθήματα

3. Μετοχές

4. Σύνδεσμοι

5. Σύνταξη προτάσεων

6. Ερωτήσεις

Στη συνέχεια θα παρουσιάσω πιο αναλυτικά τα σημαντικότερα σημεία που χρειάζεται να γνωρίζει κανείς όταν ξεκινά την επαφή του με αυτή τη λογική και διεθνή γλώσσα.

Δες και εδώ:

Η Γραμματική της Εσπεράντο.

Πίνακας Περιεχομένων Γραμματικής

Τι είναι η Εσπεράντο;

Γιατί να μάθει κανείς Εσπεράντο;